Bir yandan “Sinemada devrim filan yapmadım, sadece yalnız olmak istiyorum” diyecek kadar içten, dürüst ve mütevazı. Bir yandan da, “Oyunculara iyi oyuncu olduklarını gösterecekleri senaryoyu verebilen tek insanım bu ülkede” diyecek kadar da kibirli bir tonu var.
Zeki Demirkubuz’dan bahsediyorum. Son filmi “Bulantı” vesilesiyle Çınar Oskay onunla bir röportaj yapmış. Çınar gibi ben de Demirkubuz’un “Kader”ini hâlâ unutamayanlardanım. Hikaye nefisti, anlatımı da, şusu busu da... Hançer gibi saplanan bir şeydi işte. Hani adam gibi adam derler ya, film gibi filmdi “Kader”. Tam öyleydi. Aslında yönetmenlerin röportajlarını okumamak lazım. Ya da yönetmenler röportaj vermemeli. Çünkü yaptıkları filmin tüm gizemini üç-beş kelimeyle öldürüyorlar. Kendilerini, krallıklarını -ister istemez- fazla ön plana çıkarıyorlar. Mesela “Bulantı”da neden kendisinin oynamak zorunda kaldığını anlatmış Demirkubuz.