Gebeliğinin 24. haftasında olan Bethan Simpson bebeğinin bir omurga rahatsızlığı olan spina bifida yaşadığını öğrendi. Rahatsızlığın temel göstergesi omuriliği örten omurgayla birlikte derinin de kapanmamış olması. Spina bifida yaşayan bebek, sırtında bir açıklıkla doğar ve sinirlerinden emirlerin geçmesinde bir güçlük yaşanır.

Şayet bu teşhisin ardından doğum yapılmış olsaydı bebeklik ve hatta yetişkinlik çağında da sürebilecek yürüme bozukluklarıyla karşılaşılacaktı. 

Riskler arasında olası bir felç bile vardı. Tek çözüm ameliyat olarak tespit edildi. Aile başlarda bu operasyona sıcak bakmasa da gebeliğin bu durumda sürdürülmesinin sağlıklı olmayacağı belirtildiğinde bu yeni yönteme güvenme kararı almış.

Diğer ihtimal annenin sağlığını da riske atabileceği için hamileliğin sonlandırılması olarak anlatıldığında başka bir değerli hayat için bencilce bir karar almak istememelerini anlamak zor değil. 

University College London ve saygın hastanelerde görev yapan doktorlar bu problemin çözümü için ameliyatın nasıl gerçekleşmesi gerektiğini tartışmaya başladılar.

Bu noktada Belçika’da benzer çalışmaları yürüten araştırmacılarla da iletişime geçtiler ve uygun yöntemi tespit ettikten sonra vakit kaybetmeden bebeği ana rahminden çıkardılar, zorlu ameliyatı gerçekleştirdiler ve ardından ana rahmine geri yerleştirdiler. Bir mucize gibi geliyor kulağa değil mi?

Bu umut verici başarının ardından aileler için riskli görünen tedavi seçeneği daha da göz önünde olacağa benziyor.

Bebeği artık tarihin parçası olarak özel bir yere sahip olsa da benzer bir durumda ne yapacağımızı bize anlatan anne Bethan’ın sözüne kulak vermek gerek.O da bizim gibi, hiçbirimiz ondan daha üstün değiliz, hepimiz kadar Onun da yaşamaya hakkı var.